De aprilcrop

En woensdag 22 april was het weer zover: onze cropavond! Het motto voor deze keer was: LENTE! Best lastig hoor! Maar we gingen weer los, met een compleet stel deze keer, want Carina was er ook weer bij. Gezellie!

Alhoewel de man van Carina dat misschien niet zo vond. Die werd “te werk gesteld” en moest zich verschuilen in het kantoor in de stal. Tja, als Loes iets wil… dan wil ze ook wat, zeg maar. De cricut was die avond zijn beste vriend. Vooral toen hij het na een hoop wikken en wegen tóch op een meewerken zette (eh, de cricut, that is)! Normaal gesproken zetelt een man zich dan relaxt met een kop koffie in de dichtstbijzijnde zetel, maar…. Die koffie hè? Die drinkt hij met melk. En wat krijgt hij te horen? De melk is op!! En hier begon mijn verbazing. Ik weet toch zeker dat ik op het goeie adres zat… namelijk het huis van een MELKveehouder… En dan totaal geen melk in huis? Ik wierp eens een blik naar buiten en ja, daar werd mijn idee toch bevestigd: er is zat melk, vredig grazend, aanwezig… Inmiddels was Carina’s manlief al afgetaaid. Logisch ook. Maar ik heb werkelijk géén idee wat die arme man nou te drinken heeft gekregen!

Nou ja, genoeg over de mannen, want de vrouwen hielden ondertussen ook hun kleppen niet dicht natuurlijk. Ik heb mijn teleurstelling over het ontbreken van de M&M’s weg moeten eten met de BonBonBloc (wat een straf hè?) terwijl de andere vrouwen zich steeds maar afvroegen ze het nu warm of koud moesten vinden… Ik weet wel dat ze het op een gegeven moment wel érg warm kregen. Tja… zit je daar, als onschuldig persoon, lekker vredig te scrappen en dan ineens een GEGIL om je heen om doof van te worden. Tegen de tijd dat ik me ervan bewust werd dat er iets meer decibellen dan gebruikelijk de ether in werden gegooid, was de paniek alweer over… Loes had haar Fiskars borderpunch laten vallen… Mjah… Dat ding moet je ook gewoon in de handjes houden hè? Dan hoeft er ook niet zo gegild te worden!

Terwijl Carina schoorvoetend moet toegeven dat ze zelden ons blog leest (en ja, hiervoor is een passende straf bedacht), uit haar man wat kreten uit het kantoor (hij was inmiddels gepromoveerd tot het kantoor in huis) “KUT!”… eh, sorry?! Net terwijl ik dacht “hij leek me nog zo netjes…” bleek waar hij mee bezig was. Met zijn nieuwe beste vriend: de cricut. En ja, hoewel de kreet anders doet vermoeden, deed de cricut waar hij het beste in is: Cutten! Dus Carina ook weer blij, want manlief was met haar titel bezig dus kon Carina weer verder met haar layout.

Inmiddels uit Loes bijna hetzelfde woord, terwijl ze met haar inktpad aan het stoeien is. Inktpad heeft het verloren, want die viel gewoon uit de houder op Loes haar broek. En ja… dat is best “kut” ja. Onder het gemompel “dat doet ie anders nooit hoor!” stopt ze het kreng weer in de houder. Helaas flikt ie even later hetzelfde kunstje weer. Loes heeft later op de avond vast nog een hartig woordje met deze inktpad gesproken (en misschien weer vastgelijmd?).

Nu wordt het toch hoog tijd voor een afleidingsmanoeuvre en wordt de frituurpan aangezet. Terwijl iedereen de laatste hand aan de layouts legt, wordt zoonlief uitgefoeterd en de frikadellen (die er dan nog over zijn) in de frituurpan gedaan. Terwijl die naar binnen worden geschoven wordt er nog even een bestelling bij Carina gedaan (Duitse winkels verkopen érg leuk scrapspul, kan ik u melden…) en wordt de nieuwe uitdaging kenbaar gemaakt. Verzonnen door Loes, met een hoop gekreun en gesteun als antwoord, dus hij is wel érg pittig… Maar dat zien jullie de volgende keer wel weer!!

Hierbij de layouts van deze maand:
Loes (heeft, behalve koeien, ook schaapjes in de wei... zie dan maar eens wakker te blijven...)
Carina (hier haar man op de foto, ja die van de koffie... arme kerel...)Ilse (met een oude foto van dochterlief. Het kuiken ernaast is een recent project van haar van school)