De juli crop

Oke, oke. Ik ben wat laat met het verslag van de laatste crop. Maar dat wisten jullie toch niet. Toch? Had ik dus gewoon mijn mond moeten houden en stoer moeten vertellen dat we afgelopen woensdag hebben gecropt... Nou ja, the secret is out: het was dus een week vóór afgelopen woensdag. Wisten jullie niet... toch?

Nou ja, hoe dan ook. Hier is dan weer eens een cropverslag! De afgelopen crop (ik zeg nu niet meer wanneer die was hoor... ik heb ook mijn trots...) was weer bij Loes en we hebben weer genoten. Heláás kon Pris er gewoon NIET bij zijn! Erg balen! Maar... wel meer taart voor ons... Ja, een mens moet prioriteiten stellen, nietwaar? Erg sneu dat ze er niet bij kon zijn, maar bij het zien wat er uit de tas van Carina kwam, was het al gauw van "Pris? Wie?". Ook de liefde van Ilse gaat door de maag, zeg maar... Helaas kwam ik er al gauw achter dat we moesten delen met man en kinderen. Gelukkig alleen die van Loes, maar toch... erg jammer...

Nadat ik de rest van het eten ook gekeurd had (en akkoord bevonden) en de taart op was, konden we eindelijk aan het echte werk beginnen. De uitdaging voor deze maand was: Een LO maken zónder foto! Ja, ga daar maar eens aan staan, dames! (en heren??) Scrappen zonder foto. Het viel niet mee. Mijn inspiratie in de periode voorafgaande aan deze crop was erg, maar dan ook érg ver te zoeken. Geloof me, ik heb overal gekeken. Keuken, badkamer, slaapkamers, legodozen, zelfs in mijn scrapkamer was niks te vinden... alhoewel, toen ik hem toch maar eens besloot op te ruimen, kwam ik tóch datgene tegen wat ik zocht: de kassabon van ons bezoekje aan P&P afgelopen april! Wie kent het verhaal niet... Mjah... 'nough said.

Ilse weer blij! Ik kon dus vol aan de scrap. Tenminste, dat was mijn bedoeling. Want die bon moet natuurlijk wél op een beetje leuke manier op een vel papier geplakt worden, toch? Argh, dat heeft wat zweet en tranen gekost. En uiteraard kom je dan (en niet de eerste keer die dag) tot de ontdekking: Ik moet gewoon niet denken. Gewoon niet doen. Niet doen. Is niet goed voor mij. Althans voor mijn scrapinspiratie. Zodra ik het denken liet varen (echt, is een aanrader!) ging ik ineens als een speer! Loes wilde dat ook wel. Normaal doet ze dat ook. Nee, niet het denken, maar het als een speer gaan. Maar deze avond wilde het gewoon allemaal niet zo lukken met Loes. Het was zelfs zo erg dat ik (ja, IK!) haar heb gered! Ik heb haar gewoon geholpen met haar layout. Wow, een unicum die natuurlijk gelijk in de boeken ging en dus nu op ons blog. Ja mensen, zelfs ik kan anderen van dienst zijn tijdens het scrappen! Woehoeee!

De enige die ik niet kon redden die avond was Carina. Tja, dat een vlinder een voelspriet kwijt is, kan ik niks aan veranderen. Het advies om die andere eraf te knippen, was helemaal not-done bij Carina. Het was net of we haar iets afgrijselijks voorstelden, zo ontzet was ze. Zodoende kreeg ze haar LO niet helemaal af, maar gelukkig vond ze thuis nog een vlinder met twéé voelsprieten en kon ze de LO gelukkig afmaken.

Hierbij de LO van Carina. Let vooral op de vlinders, met twee voelsprieten...

En hierbij die van mij, wederom met het heerlijke Jillibean Soup!



Loes wil haar expertise tot het plaatsen van foto's op een blog zelf exposeren, dus zal ze de foto vast later nog plaatsen... aangezien ik hem niet van haar gekregen heb... hahaha!

Nou ja, ik heb in ieder geval nu alweer voorpret voor de volgende crop. We hebben het weer voor elkaar gekregen om iets heel erg leuks te verzinnen. Pris zal wel balen dat ze er niet bij was, want ik geloof nooit dat ze dit grappig gaat vinden. Wraak is zoet, net als de taart...