Een stinkende crop!

En nee, dat kwam NIET door mij! Loes was dit keer de schuldige! Het hoe, wat, wanneer, en waarom leg ik zo uit, relax...

Ja ja, we hebben weer eens een heerlijk avondje gehad. En het is toch echt nog geen december, wat een geluk hebben wij weer (laat Sint het maar niet horen...) Maar enfin. Het is nu natuurlijk aan mij om het verhaal hier uit de doeken te gaan doen, hè? Nou, ik heb hier drinken voor mijn neus, een doos chocoladebonbons naast me, dus "let's rock this joint!" (oke, in het kader 'beter goed gejat dan slecht verzonnen' : gejat van Jim Carrey, uit de film the Mask)

Allereerst moet ik wel even melden dat ik deze keer eens NIET de laatste was die aan tafel schoof, dat was Pris deze keer! Eureka voor mij! Ik had een keer het gevoel op tijd te zijn! Of Pris er nou heel blij mee was, weet ik niet, want ik had behoorlijk wat ruimte tot mij gerekend... Nou kan Pris wel heel dreigend kijken, dus belandden mijn spullen op de aanrecht. Echt, Loes heeft een behóórlijk grote eettafel, maar op de één of andere manier hebben we toch altijd ruimte te kort... Misschien moeten we eens een gymzaal gaan afhuren ofzo...

De uitdaging. De uitdaging was een sketch deze keer. Piece of cake! (nee, die hadden we niet deze keer, minpunt voor Carina natuurlijk, dat begrijp je) We begonnen dus erg makkelijk, aangezien het alweer even geleden was, dat deze oude rotten bij elkaar kwamen. Dit was in ieder geval de sketch waarmee we moesten werken.
Een erg mooie, maar toch vrij lastige sketch. Gelukkig kwam de inspiratie op het goede moment en had ik toch het goeie spul in de tas gegooid. Carina had het nóg indrukwekkender aangepakt en had haar layout al zover voorbereid, dat deze al zowat klaar was! We hebben toch even sprakeloos aan tafel gezeten, kan ik jullie melden! Die voorbereiding miste bij Pris. Die heeft die avond enorm lopen stoeien met van alles en nog wat en deze keer kon ik haar helaas niet helpen. Maaaaar... ze heeft het er prachtig vanaf gebracht! (resultaat zie je zo!)

Maar goed, waar Carina dus al dagen met haar layout bezig was geweest, vertelde Loes met een big smile dat ze al wat eten voor ons had voorbereid, voor na (snap je hem nog?) het scrappen. Onze nieuwsgierigheid werd vooral gewekt door de enorme walm knoflook die ons tegemoet kwam, iedere keer als de koelkast open ging. Dit kon nooit goed gaan...

Gelukkig had Pris voor de innerlijke mens gezorgd voor tijdens (deze gaat beter, hè?) het scrappen. Ik had het net al over die beste oude man (en nee, ik heb het nog niet over onze echtgenoten gehad!), maar hij bleek al stiekem bij Pris langsgeweest te zijn en heeft daar een nodige voorraad caramelpepernoten en truffelpepernoten achtergelaten. Oei, wat fout! De eerste pepernoten alweer in september! Maaar... zelfs in september smaakten ze opperbest.

Intussen werd er uiteraard had gewerkt en (zelfs ik moet het toegeven) vrij weinig gebabbeld eigenlijk. In ieder geval, niet over noemenswaardige dingen... Over die bekende koetjes en kalfjes (en dat zijn er bij Loes nogal wat... letterlijk!). Maar als voordeel heeft het natuurlijk wel, dat er flink doorgewerkt werd en dus van Carina om een uur of half 10 het sein brandmeester... eh... 'layout af!' gegeven werd... Wederom sprakeloosheid en ditto ogen! Dat dit ooit mogelijk was!

Loes was de tweede natuurlijk. Die zegt wel heel dapper dat ze niet valsgespeeld heeft, maar ik geloof haar nog steeds niet... Haar handen verdwenen steeds onder tafel en dan kwam er ineens een stuk papier op maat tevoorschijn. Of waren daar nou die lange mouwen voor? Nou ja, anyhow, ze had ook een layout af. Pris en ik finishten op een gedeelde derde plaats.

En toen was het natuurlijk zover, het mysterieuze eten werd uit de koelkast getoverd, de oven werd aangegooid en er werd een steelpan op het fornuis geklepperd... wow... wat gaat hier in godsnaam gebeuren om een uur of half 11?? De geuren waren werkelijk om over naar huis te schrijven! Alhoewel ik denk dat dat niet meer nodig was, want de geuren waren ook daadwerkelijk zó intens dat ze het thuis ook wel konden ruiken, denk ik! (sterker nog, mijn tas rook er 3 dagen later nóg naar!!)

Maar o o o wat was het lekker. En Loes zou Loes niet zijn (lief, aardig... enzo) als ze het recept niet zou delen! Dus hierbij het recept voor dat geweldig lekkere..... dipsausje!!



hét queso dipje...

1 kleine ui snipperen

i tomaat snipperen

2/3 teentjes knoflook persen

jalopeno pepertjes naar smaak snipperen.(zitten in een potje)

klein beetje witte wijn

1 pakje cheddar cheese

evt maizena

tortillachips verwarmen in de oven

doe een klein beetje olie in een gewone kookpan en verwarm

doe daar dan de ui, tomaat en knoflook bij en laat het een beetje glazig worden

doe dan er een beetje witte wijn bij, maar het mag net niet gaan koken

voeg dan de cheddar cheese toe

goed blijven roeren, het mag niet koken!

dan de pepertjes

evt binden met maizena

en eten met de verwarmde tortilla chips!

En dames... ik lieg echt niet. Het is verrukkelijk!! En ik ben nu tot de ontdekking gekomen dat die chips warm echt, écht véél lekkerder smaakt dan zo uit de zak! Jamjamjam, smulsmulsmul!

Zo, genoeg gezeverd. Nu de resultaten!
Carina

Pris


Loes

En die van mij
Zo, mijn drinken is op, de doos bonbons bijna leeg.... dus ik ga het weer hierbij laten!